„Łasuch” otrzymał pierwszy zwiastun od Netfliksa. Tłumaczymy, o co chodzi w postapokaliptycznym fantasy

Pierwsze doniesienia na temat planowanej adaptacji „Łasucha” pojawiły się w mediach niecały rok temu i z góry było wiadomo, że za produkcją serialu stoi Team Downey, czyli Robert Downey Jr. i jego żona Susan Downey. Już według tych wczesnych zapowiedzi produkcja miała przybrać ramy familijnej opowieści fantasy, co zaniepokoiło część fanów oryginalnej serii. Opublikowany dzisiaj zwiastun potwierdza tamte informacje i ustawia ośmioodcinkowy serial po części w kontrze do komiksu Jeffa Lemire'a.

Twórca recenzowanego swego czasu na łamach Rozrywka.Blog świetnego „Moon Knighta” w „Łasuchu” opowiedział depresyjną i w wielu miejscach bardzo niepokojącą historię chłopca o imieniu Gus, który później zyskuje przydomek Sweet Tooth. Całość rozgrywa się w postapokaliptycznym świecie dotkniętym przez morderczą infekcję. W jej wyniku ginie znaczna większość populacji, a nowo narodzone dzieci są dziwnymi hybrydami ludzi i zwierząt. Tytułowy Łasuch na przestrzeni 40 zeszytów komiksu wielokrotnie musi z desperacją walczyć o przetrwanie, gdy mający z pozoru dobre intencje dorośli będą chcieli wykorzystać go do własnych celów.

Ciekawe wydaje się choćby pytanie o relację między Gusem i Tommym Jeppardem, czyli mężczyzną który ratuje go na początku komiksu. Czytelnicy komiksu wiedzą, że wcale nie robi on tego z dobroci serca. Pytanie, czy jego motywacje w serialu będą równie ponure, czy może scenarzyści zdecydują się na poważne ustępstwa od pierwotnej fabuły.

Równie ważną kwestią jest wizualna strona „Łasucha”. Jedno spojrzenie na Christiana Convery'ego w roli Gusa pokazuje, że Netflix poszedł raczej w uroczą stylistykę przy kreacji hybryd. Tymczasem w komiksie Lemire'a nienawiść części ocalałych do dzieci wyglądających jak mieszanka ludzi i rozmaitych gatunków dzikich zwierząt została umotywowana tym, jak daleko idąca była ta przemiana. Na bazie opublikowanych ujęć podobnie mocne designy hybryd wydają się wątpliwą sprawą.

Netflix w przeszłości bardzo różnie podchodził do adaptowania książek i komiksów. Czasem jest wierny oryginalnemu tekstowi niemal co do literki (tak było w przypadku miniserii „Gambit królowej”), czasem eksperymentuje z szerszym uniwersum jak przy „Cień i kość”, a niekiedy przerabia właściwie całą historię. Nie ma jednej zasady i końcowe efekty też bywają skrajnie odmienne.

Osobiście wolę zostawić jednak platformie margines zaufania, przede wszystkim z uwagi na wcześniejsze ekranizacje nietypowych komiksówych, których firma się podjęła. „The Umbrella Academy” i „Locke & Key” okazywały się dużymi sukcesami, więc może również w przypadku „Łasucha” uda się znaleźć idealne dla widzów rozwiązanie.