Donald Trump nie pomógł. Finał Ucha Prezesa mocno ostudził oczekiwania na nowy sezon

No niby pojawia się w tym odcinku Adam Bielan, no niby jest nawet sam Donald Trump, ale ten abstrakcyjny kierunek Ucha Prezesa, w którym zaczął wędrować serial po bardzo dobrym epizodzie wyśmiewającym polską opozycję, nie do końca przypada mi do gustu. Odcinki 14, 15 i 16 są zdecydowanie jednymi z najsłabszych w sezonie.

Najnowszy, 16. odcinek nie tylko w strasznie głupim świetle stawia ten poprzedni (i niezbyt sensownie tłumacząc go zarazem), to jeszcze na dodatek brak mu charakterystycznego humoru i trafnego odniesienia do polskiej rzeczywistości politycznej.

Wiele wskazuje na to, że naprawdę dobrze, iż pierwszy sezon już się kończy. Pozostaje trzymać kciuki (Robertowi Górskiemu i jego ekipie, nie nam), aby polscy politycy przez najbliższy czas sumiennie pamiętali o tym, by dostarczać nam nowych emocji. Na to się nie zanosi, bo jednak wakacyjny okres jest zwykle spokojniejszy. Politycy (wszyscy, nie tylko wybrani) lecą na Maderę, a w kraju zostają jakieś niedobitki.

Ten wybitny nie był, ale może wynika to z faktu, iż akurat parodii Donalda Trumpa przez ostatnie miesiące widzieliśmy naprawdę dużo. Nie miał też niestety wiele do zagrania. Trochę szkoda było zmarnować taką postać, na tak słaby i wymuszony odcinek.

Jeśli więc pytacie mnie, czy warto kupować ShowMax tylko po to, żeby obejrzeć tam te dwa bonusowe odcinki, odpowiem brutalnie: nie warto. Są naprawdę słabe, nieśmieszne, nie odnoszą się przesadnie wiernie do rzeczywistości i na pewno dość mocno ostudziły mój zapał i oczekiwania względem kolejnego sezonu.

Leszek Miller powiedział pamiętne słowa o tym, po czym poznać mężczyznę. Miejmy nadzieję, że Ucho Prezesa jeszcze nie kończy, bo pomimo kilku świetnych odcinków, pierwszy sezon całościowo nie spełnił wszystkich pokładanych w nim oczekiwań.