Doczekałem się dobrego serialu o wampirach! Oto 6 powodów, dla których warto dać szansę The Strain

Dwóch przystojnych, świetnie zbudowanych amantów, do tego ona, niewinna i delikatna niczym płatek śniegu. Tfu, tfu, tfu! Dosyć. Okraszonym krwią i wilkołakami kalkom „Beverly Hills” mówimy stanowcze nie. True Blood czy Pamiętniki Wampirów, oparte o niechlubną zasadę „każdy z każdym”, nie miały wiele wspólnego z mrocznymi, potężnymi istotami, które od wieków nas fascynują i przerażają.

The Strain jest niezwykle pożądaną odmianą na tym polu. Wampierze są takie, jakie powinno być – złe, mroczne, straszne i bezwzględne. Bez serca, bez uczuć, bez miłości. To kreatury symbolizujące zło i zagrożenie dla ludzkości, nie paradujący w modnych rurkach modele. W końcu ma się wrażenie, że powstał serial o wampirach kierowany do dojrzałych odbiorców, nie dziewczynek marzących o nieco zadziornym księciu z bajki. Mniam.

Notowania aktora Corey’a Stolla powędrowały w górę przynajmniej kilkukrotnie od jego obecności w niezwykle popularnym i niezwykle udanym serialu House of Cards. Amerykanin weźmie na ten przykład udział w superprodukcji Marvela pod tytułem Ant-Man. W The Strain Kongresman Peter Russo zamienia się w doktora Ephraima Goodweathera, znanego, cenionego i nie mającego na nic czasu epidemiologa. Ten staje przed zupełnie nowym rodzajem zagrożenia, z jakim współczesna ludzkość nie spotkała się nigdy wcześniej.

Prawda jest taka, że Corey’a Stolla po prostu nie da się nie lubić. Chociaż wcielając się w Russo aktor grał znacznie bardziej przejmująco i emocjonalnie, główna rola w The Strain jest moim zdaniem strzałem w dziesiątkę. Inteligentny, ściśle związany ze światem nauki oraz wielkomiejskich praktyk doktor stanowi ciekawą przeciwwagę dla świata mistycyzmu, obrzędów, niezbadanego mroku oraz terroru, jaki niosą ze sobą wampiry.

Zderzenie ze sobą tych dwóch światów daje bardzo ciekawe połączenie, które niezwykle mnie kręci. W opozycji do Pamiętników Wampirów, mroczne kreatury nie adaptują się do otaczającej ich rzeczywistości, ale pragną ją zniszczyć i zdobyć. To, w połączeniu z akcją dziejącą się w Nowym Jorku, daje naprawdę egzotyczną mieszankę, którą ogląda się z prawdziwą przyjemnością. „Poznawanie” wampirów za sprawą eksperymentów, nauki, badań oraz krojenia tych istot na stołach operacyjnych obdziera je z pewnej tajemniczości i godności, ale z drugiej stromy daje kapitalny efekt końcowy.

Nie wiem jak wy, ale ja byłem już zmęczony tym samym, zapoczątkowanym zdaje się przez Zmierzch wizerunkiem wampirów. Te we współczesnej popkulturze ewoluowały z nocnych maszkar w przystojnych mężczyzn oraz seksowne kobiety, bratające się ze zwykłymi śmiertelnikami w namiętne, niebezpieczne związki. Zaprezentowana w The Strain wizja dziecka nocy jest pod tym względem diametralnie inna.

Wampirom z omawianego serialu bliżej do Obcego z Ósmego pasażera Nostromo, niżeli przystojnych i szarmanckich kochanków. Wampierze w The Strain to bezwzględni drapieżnicy, dla których ludzkie ciało wydaje się być jedynie narzędziem. Po przemianie człowieka z wampira zdaje się, że niewiele z niego zostaje. Psychika, rozumowanie oraz charakter umykają na korzyść instynktu, który za wszelką cenę chce zaspokoić głód. Ludzkiej krwi oczywiście. Wampiry z The Strain różnią się wyglądem, różnią się sposobem uśmiercania ofiar, a nawet budową narządów rozrodczych. Ciekawa, zupełnie inna od aktualnie dominującej wizja.

Chociaż znany i ceniony reżyser Guillermo del Toro ucieka się w The Strain do niezwykle wyświechtanych sposobów na przestraszenie widza, robi to bardzo, bardzo dobrze. W przeciwieństwie do miłosnych seriali o krwiopijcach, The Strain potrafi napędzić autentycznego stracha. Piszę to zwłaszcza w kontekście pilotażowego odcinka z samolotem-widmo, który trzyma w napięciu do samego końca.

Kolejne odcinki również cechuje odpowiedni poziom. Sceny z małą dziewczyną w wannie, małżeństwem w szopie czy kostnicą spełniają swoje zadanie, stawiając The Strain w znacznie bardziej mrocznym, niebezpiecznym, krwawym i bezwzględnym miejscu niż Pamiętniki Wampirów czy True Blood. Jest brutalnie, jest dosadnie, jest krew i są flaki. Z drugiej strony mamy mrok, wiszący w powietrzu klimat przedwieczności i legend, co ostatecznie tworzy bardzo ciekawą, zachęcającą do czekania na następny odcinek mieszankę.

The Strain reżyseruje Guillermo del Toro, współpracując z Chuckem Hoganem. Obaj panowie odpowiadają za książkę „Wirus”, na podstawie której kręcony jest serial, więc trudno zarzucić im, że nie wiedzą, co robią. W dodatku hej – mówimy przecież o TYM DEL TORO. Reżyser jest odpowiedzialny za takie pełnometrażowe dzieła jak Pacific Rim, Sierociniec oraz Labirynt Fauna. Ciężko znaleźć bardziej odpowiednią osób do nakręcenia poważnego, ale jednocześnie nieco tajemniczego serialu o wampirach. Naprawdę polecam.