Kto da więcej? Producenci morskich elektrowni wiatrowych startują z rekordowymi projektami

Energetyka wiatrowa rozwija się przez ostatnie lata w szalonym tempie. Rozmiary i osiągi kolejnych turbin przyprawiają o zawrót głowy. MHI Vestas, General Electric i Siemens Gamesa Renewable Energy walczą o uwagę światowych inwestorów w odnawialne źródła energii, licytując się, który z nich wypuści projekt gwarantujący najlepsze wyniki.

Na dniach ostatnia spośród firm - będąca największym spośród graczy - zapowiedziała, że wyprzedzi konkurencję z pomocą giganta, który w najbliższych latach ukarze się światu. Czy ta obietnica zostanie dotrzymana i przyniesie spodziewane zyski, jeżeli pozostali już teraz szokują Europę swoimi konstrukcjami?

W skład budowanej u wybrzeży Belgii morskiej farmy wiatrowej Northwester 2 wchodzą obecnie największe, stosowane komercyjnie elektrownie wiatrowe. 

Elektrownia liczy 23 turbiny, a moc każdej z nich wynosi 9,5 MW. Średnica łopat i wirnika sięga 164 metrów. Jest to pierwszy raz, gdy do komercyjnego projektu użyto turbiny o mocy przekraczającej 9 MW.

Jej dostawcą jest japońsko-duński producent, MHI Vestas.

Nadchodzi jednak Haliade-X o mocy 12 MW, wysokości 260 metrów i średnicy łopat wirnika 220 m - przekraczając tym samym wysokość warszawskiego biurowca Warsaw Spire. General Electric opracował i zainstalował ją testowo rok temu w porcie Rotteramu na terytorium Holandii.

Pojedyncza turbina ma ponoć wytwarzać energię zdolną pokryć zapotrzebowanie na energię 16 tys. europejskich gospodarstw.

W pierwszej połowie lutego, dzięki sprzyjającym warunkom pogodowym wiatrak zadziwił świat, produkując w ciągu 24 h rekordowe, 288 MWh energii elektrycznej.

Średnie dzienne zużycie energii w warszawskich metrach wynosiło przed koronawirusem ok. 400 MWh, więc dwie takie turbiny byłyby w stanie zasilić je nawet z nadwyżką.

Jeżeli w Polsce pod koniec 2019 r. energia z wiatru kosztowała 150-200 zł/MWh, ten jeden dzień pracy Haliade-X w naszym kraju zapewniłby energię o wartości 43,2-57,6 tys. złotych.

Średnio turbina jest zdolna dostarczyć o 45 proc. więcej energii niż pozostałe, największe spośród wiatrowych konstrukcji. W skali roku może dać to nawet 67 GWh.

Producent jeszcze w 2021 r. teraz chce ruszyć z seryjną produkcją i dostawami do pierwszych komercyjnych inwestycji, choć do uzyskania certyfikatów konieczne jest jeszcze 5 lat testów.

Na horyzoncie pojawia się jednak największy na świecie producent morskich elektrowni wiatrowych, Siemens Gamesa Renewable Energy, który wygraża się, że da jeszcze więcej.

Wcześniej zapowiadał wprowadzenie wiatrowej turbiny o mocy 10 MW, która dzięki średnicy łopat wirnika wynoszącej 193 m ma produkować o 30 proc. więcej energii.

Później pojawiła się informacja, że SGRE wypuści turbinę ze średnicą łopat wynoszącą już 200 metrów i o mocy 11 MW.

Teraz pisze na swojej stronie o planie budowy jeszcze większej jednostki o mocy 14 MW, z możliwością rozbudowy do 15 MW.

Długość łopat w SG 14-222 DD wyniesie 108 metrów, a średnica łopat wirnika ma osiągnąć 222 metry.

Siemens Gamesa szacuje, że będzie ona mogła produkować w skali roku 25 proc więcej energii od poprzednika - SG 10.0-200 DD - w ilości odpowiadającej zapotrzebowaniu 18 tys. europejskich gospodarstw domowych.

Ten prototyp ma być jednak gotowy najwcześniej w przyszłym roku zaś turbiny dostępne komercyjnie dopiero od 2023 r., a do tej pory na rynku energetyki odnawialnej dużo może się zmienić.