Tak się zarabia na globalnym ociepleniu. Elon Musk musi uznać wyższość Chińczyków z CATL

Walka z emisją dwutlenku węgla w motoryzacji, ograniczanie korzystania paliw kopalnych, zastępowanie plastiku materiałami ulegającymi biodegradacji to jedne z silniejszych trendów ubiegłego roku. Tej zielonej rewolucji niż już prawdopodobnie nie zatrzyma. Ba, wszystko wskazuje na to, że z roku na rok będzie się ona coraz bardziej rozpędzać.

Temat walki ze zmianami klimatu zdominował przecież niedawno zakończone Forum Ekonomiczne w Davos. W jego trakcie 18 instytucji finansowych dysponujących 4,3 bln dol. zadecydowało gremialnie o porzuceniu inwestycji związanych z koniecznością wydobywania i spalania węgla.

Jak to jednak zwykle bywa w biznesie, na płynięciu z trendami najlepiej wychodzą ci, którzy potrafią je wyczuć zanim zacznie o nich trąbić cały świat.

Bloomberg pokusił się o stworzenie zielonej listy miliarderów, wyszczególniając, jaka część ich obecnego majątku pochodzi z zysków czerpanych z proekologicznych inwestycji. Wyceny zostały dokonane na 31 grudnia 2019 r. Aby dostać się na listę, większość majątku musi pochodzić z działań biznesowych ograniczających emisje gazów cieplarnianych, takich jak energia odnawialna lub pojazdy elektryczne.

Na szczycie znaleźli się udziałowcy firmy CATL, która zajmuje się produkcją baterii do samochodów elektrycznych dla takich marek jak Daimler, Toyota, Volvo i BMW. Majątek czterech Chińczyków (Zeng Yuqun, Huang Shilin, Pei Zhenhua, Li Ping) został oszacowany na 16,7 mld dol.

Drugie miejsce należy do Elona Muska. Bloomberg policzył, że 14,6 z 27,6 mld dol. to efekt działań, których efektem jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych. Musk jest właścicielem około 20 proc. akcji Tesli i dyrektorem generalnym SolarCity, spółki która zajmuje się produkcją paneli fotowoltaicznych dla klientów indywidualnych.

Na trzecim miejscu znalazł się Aloys Wobben z wyceną na poziomie 7,3 mld dol. Niemiecki biznesmen opracował swoją pierwszą turbinę wiatrową w latach 70., a w 1984 r. założył firmę Enercon. W 2018 r. ponad połową nowych turbin wiatrowych instalowanych na terenie Niemiec pochodziła właśnie z fabryk Wobbena, a Enercon ma 6 proc. udziałów w globalnym rynku.

Na kolejnych pozycjach znaleźli się:

Anthony Pratt (Pratt Industries) – 6,8 mld dol. – produkcja opakowań z recyklingu

Li Zhenguo, Li Chunan, Li Xiyan (Longi) – 3,4 mld dol. – producent paneli fotowoltaicznych

Jose Manuel Entrecanales (Acciona) – 4,9 mld dol. (2,9 z zielonej energii) – produkcja energii z OZE

Lin Jianhua (Hangzhou First Applied Material) – 2,9 mld dol. – produkcja paneli słonecznych

Wang Chuanfu (BYD) – 4,2 mld dol. (2,4 z zielonej energii) – produkcja pojazdów elektrycznych

Somphote Ahunai (Energy Absolute) – 2,4 mld dol. – samochody elektryczne, biodiesel, OZE

Trevor Milton (Nikola Motor) - 1,3 mld dol. – ciężarówki napędzane wodorem

Do tej listy będzie można w najbliższych latach bardzo szybko dołączyć. Jak? W przyszłości w cenie mogą być min. zasysacze CO2 i urządzenia do odsalania wód. A w perspektywie kolejnych dekad również (niestety) takie patenty jak ściany przeciwpowodziowe do szybkiego montażu.

Informacja, że kapitalizm zauważył w końcu wartość w walce ze zmianami klimatu dobrze wróży w kontekście szans na powodzenie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. W końcu nic tak nie motywuje wielkiego kapitału do działania, jak perspektywa... dalszego wzbogacania.