Subaru Leone 4×4 to unikatowy i interesujący klasyk. O dziwo, da się go kupić w Polsce

Niektórzy twierdzą, że był pierwszą seryjną osobówką z napędem 4×4. Wygląda niepozornie, ale jest rzadkim i ciekawym klasykiem. Oto Subaru Leone.

Leone, 1800, GL, 4WD – to kombi z dołączanym napędem 4×4 występowało pod wieloma nazwami. Model zadebiutował w Japonii w 1971 r. Europejczycy po raz pierwszy mieli możliwość kupić to niewielkie czteropędne auto oznaczone jako 1800 4WD w 1979 r. Wówczas była to prawdziwa rewelacja, na długo przed popularyzacją osobówek z napędem na wszystkie koła. Oczywiście istniały też Leone, w których moc była przenoszona tylko na przednią oś, ale pominę je, bo są skrajnie nudne.

Subaru nie wyróżniało się stylistyką, można by wręcz rzec, że było nudne. Nie powalał też osiągami. Chłodzony cieczą bokser 1.8 zasilany gaźnikiem Hitachi generował 80 KM i był paliwożerny. Jego głównym atutem była wytrzymałość napędu. Ten został zbudowany dość prosto, ze stałym przeniesieniem obrotów silnika na przód i dołączanym za pomocą dźwigni w kabinie tyłem.

Auto do roboty, a nie na bulwary.

W związku z tymi cechami oraz dobrą dzielnością terenową Subaru sprzedawało się dobrze tylko w terenach górskich oraz pośród ludzi wykonujących zawody wymagające jazdy w trudnych warunkach. W przeciwieństwie do współczesnych aut z czteropędem, Subaru było nastawione głównie na użyteczność. Na większości rynków odpuszczono sobie fikuśną nazwę, zostawiając surowe 1800 z dodatkowymi literkami.

Od 1980 r. gama nadwoziowa obejmowała sedana, kombi, liftbacka oraz pick-upa nazywanego Subaru BRAT. Litery GL oznaczały wyposażenie w opcjonalny reduktor. Od 1983 r. zamiast ręcznej dźwigni wprowadzono automatyczne dołączenie napędu na tył. W 1984 r. weszła trzecia generacja, w Europie sprzedawana jako L1800, względnie 1.8 GL, względnie… dość już mam durnej polityki oznaczeniowej Subaru. Będę już o nim pisał tylko per Leone.

Nowa generacja przyniosła nie tylko poprawioną stylistykę, ale także nowy silnik 1.8 SOHC, oznaczany jako EA-82. Produkowano go z gaźnikiem, wtryskiem jednopunktowym, wielopunktowym, niektóre miały nawet turbo. W tej ostatniej wersji osiągał zdrowe 120 KM (z katalizatorem).

Takie rzeczy do kupienia w Polsce i to tanio.

Tyle z krótkiej historii modelu, a teraz rzecz najważniejsza. Nie napisałem tego by narobić wam smaka, a potem poinformować, że musicie jechać po takie auto do Niemiec albo jeszcze dalej. Całkiem ładny egzemplarz jest na sprzedaż w Polsce i kosztuje zaledwie 5 tys. zł.

Pochodzi z 1987 r., a pod maską ma silnik 1.8 na wtrysku wielopunktowym. Wnętrze jest zachowane w ślicznym stanie. Swoją drogą, uwielbiam takie środki, z pluszowymi siedzeniami i estetyczną deską w czystym kanciastym stylu lat 80. Do tego z tego co widzę na wyposażeniu są elektryczne szyby, lusterka oraz szyberdach. Rewelacja.

Niestety, jak to zazwyczaj bywa, kiedy cena jest atrakcyjna, to muszą być jakieś wady. Tym razem to pęknięte szyby: czołowa i tylna. Także nadwozie, typowo dla Subaru z tamtych lat podatne na korozje, nie jest w idealnym stanie. Widać wykwity w korozji w kilku miejscach. Na pierwszy rzut oka niegroźne, ale wymagające interwencji.

Bardzo dobry klasyk w rozsądnej cenie.

Co prawda wymienione wyżej wady będą wymagały niemałego wkładu finansowego, ale i tak warto zainteresować się tym Leone. Za zaledwie 5 tys. zł dostaniemy rzadkiego i ciekawego klasyka 4×4.

Jeśli jednak nie przekonuje was ta oferta, na sprzedaż za 9,5 tys. zł jest też odmiana pick-up tego modelu, zwana BRAT. Użytkowe Subaru pochodzi z 1983 r. i również jest w bardzo ładnym stanie. Pod maską powinien znajdować się silnik 1.8 EA-81.

Co wybrać? To już zależy od waszych upodobań i tego co zastaniecie na miejscu. Pewno jest tylko jedno – oba auta są warte zainteresowania i nie kosztują majątku. To nie tylko rzadkie klasyki, ale i auta nadające się do zabawy na szutrowych lub ośnieżonych drogach.