Sposób na tanie AMG, czyli pojedynek Mercedesów W210 – gruz kontra lalka

Mercedes AMG – to ikona dla niemal każdego miłośnika motoryzacji. Samochody, w których maczała swoje palce firma z Affalterbach są zazwyczaj świetne, szybkie, ale drogie. Na szczęście istnieją pewne wyjątki, np. W210.

Jak tanio mieć AMG? Zdaniem niektórych wystarczy nakleić na klapie kupiony na Allegro znaczek. Nie wiem, czy ktokolwiek jeszcze się na to nabiera, ale podrobione logo nie sprawi, że 2-litrowy, wolnossący diesel nagle będzie miał 300 KM. Lepiej trochę dołożyć i kupić klasę E W210 AMG.

Znany, choć trochę pogardzany Okular to przepis na najtańszego prawdziwego Mercedesa AMG. Można go obecnie kupić za mniejszą kwotę niż najniżej wycenione egzemplarze modelu w202 oferowane na OLX. Oczywiście mocarne W210 za 16 czy 18 tys. zł nie będzie w idealnym stanie, ale wszystko zależy czego oczekujemy. Ładne, zdrowe egzemplarze są droższe o blisko połowę.

Moc i wygoda

Choć Okular nie cieszy się dobrą opinią, wersja E55 i pozostałe AMG to pełnokrwiste dzieła firmy z Affalterbach. Interesujący nas dziś model z silnikiem 5.4 może się pochwalić mocą wynoszącą 354 KM i prędkością maksymalną rzędu 275 km/h (pod warunkiem, że zamawiający wybrał opcję zdjęcia ogranicznika). Dźwięk V8 gratis.

Charakterystyka pracy tej wersji motoru o oznaczeniu M113 również może robić wrażenie. Pełny moment obrotowy, wynoszący 530 Nm, jest dostępny już przy 3 tys. obr/min. Także zmienione względem seryjnych aut hamulce są godne pochwały. W210 E55 AMG jadące z prędkością 100 km/h potrzebuje tylko 36 m by się zatrzymać.

W pakiecie do świetnych osiągów, AMG rozpieszczały właścicieli bogatą listą wyposażenia standardowego. Jest tak długa, że nie ma sensu jej tu przytaczać w całości, ale warto wspomnieć choćby o czujniku deszczu, grzanych wszystkich fotelach czy podgrzewanej przedniej szybie. Wszystko to w standardzie 20 lat temu!

Mercedes W210 AMG – lepszy gruz czy lalka?

Skoro już wiemy, że produkowana od 1997 r. do 2002 r. odmiana Okulara to auto, które oferuje bardzo dużo, a jego ceny zaczynają się od śmiesznych jak na taki wóz 16 tys. zł zastanówmy się co kupić. Do pojedynku stanie 2 srebrnych zawodników. Tani, pordzewiały gruzin i ładny, choć ponad 2-krotnie droższy egzemplarz. Zazwyczaj z takich starć zwycięsko wychodzą te droższe okazy, ale może tym razem będzie inaczej?

Obywatel Gruzji

Stojące w lewym narożniku W210 AMG kusi głównie ceną. 354 KM za 16 tys. zł? Brzmi prawie jak okazja. Prawie, bo wszystko inne zniechęca. Po pierwsze to wersja amerykańska, a więc trzeba będzie zmienić światła. Właścicielowi nie chciało się nawet zmyć oznaczeń naniesionych przed aukcją. Po drugie, choć na niezbyt dokładnych zdjęciach mało widać, dekodowanie VIN-u ujawniło, że choć nie można narzekać na wyposażenie tego Mercedesa, jak na AMG poza szyberdachem jest to prawie bazowa kompletacja. To egzemplarz poliftowy, z ekranem LCD, ale niestety według kodów bez nawigacji. To jednak nie jest zbyt ważna kwestia – kilka bajerów mniej lub więcej nie zmienia aż tak wiele. Najgorszy jest trzeci problem – rdza. Nawet jeśli uwierzymy, że ten Okular jest mechanicznie sprawny, to jego nadwozie zaczyna już straszyć wykwitami.

Właściciel zapewnia, że to powierzchowna korozja i nigdzie nie ma dziur. Mocne słowa, na zdjęciu spod maski, od strony pasażera na fartuchu nadkola widzę coś, co wygląda jak wyrdzewiały otwór, w który spokojnie zmieści się dziecięca pięść. Ale może to tylko fatamorgana. Jeśli się jednak nie mylę, to mam poważne obawy o stan podwozia. A na co komu sprawne AMG, które nie przejdzie przeglądu? Ewentualny remont blacharski zlecony fachowemu warsztatowi pochłonie tyle, że taniej wyjdzie kupić zdrowy egzemplarz.

Przebieg może robić wrażenie – prawie 590 tys. km. Widać, że ktoś po prostu używał tego auta zgodnie z przeznaczeniem. Pytanie tylko jak je serwisował.

Lalka

W prawym narożniku stoi pojazd, do którego nie da się przyczepić. Ma bardzo ładnie zrobione, choć źle wykadrowane zdjęcia i wydaje się świetnie zachowany. Do tego to egzemplarz poliftowy, z bogatszym od poprzednika wyposażeniem, m. in. ekranem LCD, który tutaj obsługuje nie tylko radio, ale też nawigację i ciekawszym wzorem tapicerki. Deklarowany przebieg to 199 tys. km, podobno auto ma też dokumentację serwisową z ASO.

Zasadniczo jedyną wadą może być cena, czyli 38 tys. zł. Ale czy to na pewno dużo za klasę E AMG w ładnym stanie z 354-konnym V8?

Wnioski – gruz tylko dla odważnych lub szalonych.

Nie da się ukryć, że dla normalnego człowieka zdecydowanie lepszym wyborem będzie o wiele droższy, ale lepszy egzemplarz. W przypadku samochodów takich jak Mercedesy AMG ceny części są wysokie, więc bardzo ważne jest wybieranie takich, które nie wymagają napraw. Serwis tanich okazów szybko pożre różnicę w cenie. To tyczy się zresztą niemal każdego podstarzałego samochodu klasy premium – łatwo go kupić, trudniej utrzymać. Jeśli uważamy, że 38 tys. zł to za dużo za ten model, zawsze można sprawdzić ten egzemplarz, na oko będący w stanie i cenie plasujących się gdzieś między uczestnikami pojedynku.

Z drugiej strony nie skreślałbym ostatecznie tego zmurszałego egzemplarza. Nadaje się dla odważnego lub szalonego osobnika, który dodatkowo dysponuje odpowiednimi narzędziami i ma trochę wprawy w naprawach blacharskich. Jeśli elementy konstrukcyjne nie są przegniłe, taki człowiek może sobie pospawać to nadjedzone AMG, a blachy poszycia poprawić nawet chałupniczo i cieszyć się tanim E55. Kosztem wtedy będzie jedynie czas i materiały. Wszystko jednak zależy od tego, co się zastanie podczas oględzin. Duże szanse, że mechanicznie to również trup, a korozja dotarła do elementów konstrukcyjnych. Wtedy pozostaje już tylko rozbiórka i nie warto tego auta dotykać.