W Kijowie gniją dziesiątki autobusów. Gniją, bo co mają robić?

W Kijowie znajduje się ogromna hala, która niegdyś służyła jako zajezdnia autobusowa. Dziś ta budowla nadal ma coś wspólnego z autobusami – stała się dla nich swego rodzaju cmentarzyskiem.

Jeśli interesują Was kwestie związane z tzw. urbexem, w tym także podobnymi działaniami za granicą i na terenach mniej lub bardziej związanych z energetyką jądrową, zapewne słyszeliście już o grupie Napromieniowani.pl. Ekipa ta nie tylko organizuje wyjazdy m.in. do Prypeci czy Fukushimy, ale też pomaga samosiołom, czyli ostatnim mieszkańcom czarnobylskiej Strefy Zamkniętej, regularnie organizując zbiórki na ten cel.

Oprócz powyższych działań, Napromieniowani.pl co jakiś czas dzielą się także z fanami zdjęciami z różnych odwiedzonych, opuszczonych miejsc.

Najświeższe zdjęcia pochodzą z kijowskiej zajezdni autobusowej

Teren jest nie tylko zamknięty dla osób z zewnątrz, ale i patrolowany – zarówno przez ochronę, jak i psy (swoją drogą, spodobało mi się określenie „wolno biegające” – Piotr Barycki pewnie bez problemu by im uciekł). Mimo to udało się wejść do środka i zrobić sporo zdjęć. Co na nich widać?

Autobusy. Dużo autobusów. A właściwie wraki tychże

Gdy autobus się zużyje lub zepsuje, to oczywiście można go zutylizować lub naprawić. W praktyce koszty utrzymywania starszych pojazdów przy życiu bywają takie, że często w zamian kupuje się nowe, tanie autobusy z Chin. No dobrze, to kwestię zapewnienia transportu Ukraińcom mamy z głowy, no ale co ze starymi pojazdami? Nie ma czasu/nie ma pieniędzy/nie chce nam się (niepotrzebne skreślić), weź mi to człowieku zabierz sprzed oczu, nie wiem, odstaw do jakiejś hali żeby nikt nie widział, czy coś. Co, jak to „do jakiej hali”? Oj rany no… O, wiem, pchajcie to do opuszczonej kijowskiej zajezdni. Miała być dla autobusów, to przecież będzie, hehe.

Pojazdy są zniszczone i rozszabrowane. Można podejrzewać, że to, co jeszcze nadawało się do użytku, wymontowano przed sprowadzeniem autobusów (i pojedynczych trolejbusów, ciężarówek i samochodów osobowych) do zajezdni – na niektórych zdjęciach widać np., że niektóre pojazdy nie mają silników i innych elementów. Nie oznacza to bynajmniej, że znajdują się tam wyłącznie pojazdy bardzo stare. Wręcz przeciwnie – w wielu przypadkach mowa o autobusach, które wyglądają na wyprodukowane pod koniec lat 90. XX w., a nawet później.

Ratować? Nie za bardzo jest co

Zawsze odczuwam pewnego rodzaju smutek, gdy widzę podobne zdjęcia. Zawsze też pojawia się z tyłu głowy pytanie w rodzaju „a może dałoby się to wyremontować?”. Ale odpowiedź na nie zwykle jest oczywista i nasuwa się natychmiast: dać to może i by się dało, ale nie ma to sensu – ani ekonomicznego, ani jakiegokolwiek innego, bo – sądząc po zdjęciach – nic szczególnie interesującego ani wyróżniającego się na tle innych autobusów tam po prostu nie ma. To trochę tak, jakbyście trafili na halę wypełnioną Skodami Feliciami, Daewoo Nexiami, Fordami Escortami i Oplami Astra F i tu i ówdzie potykali się o pojedyncze Maluchy. No smutny widok, tak. Ale czy komuś zależałoby, żeby coś z tego zbioru uratować? Nie.

No i tak to sobie zapewne będzie stało, a kolejni urban explorerzy będą tam okazjonalnie wpadać, robić zdjęcia i uciekać przed ochroniarzami. Aż w końcu ktoś te wraki przeniesie w inne miejsce, gdzie zostaną odnalezione po dwóch tygodniach.

I cała historia zacznie się od nowa.

 

Zdjęcie główne: p. Krystian. Zdjęcie użyte za wiedzą i zgodą Napriomieniowani.pl.