Porsche Cayenne wyposażone gorzej niż Dacia Sandero. Chyba się zakochałem

Bazowe Porsche Cayenne jest tak biedne, że dostawcy pizzy z Daewoo Tico oddają swoje napiwki właścicielowi, żeby chociaż trochę poprawić jego sytuację życiową. A ja mam ochotę je przytulić, żeby nie było takie smutne. 

Porsche Cayenne nawet po 20 latach od premiery nadal budzi kontrowersje. Wszyscy wiemy, że od chwili debiutu sprzedaje się jak złe i pozwala marce na komfortowe dopieszczanie modeli dla bardziej wymagających klientów. Pierwsza generacja niebezpiecznie zbliża się do kategorii klasyka, a z racji tego, że jest coraz tańsza, to widuję ją zdecydowanie zbyt często na ulicy. Sam czasem łapię się na tym, że myślę o sprawieniu sobie takiego samochodu. Do tego czynu zachęca mnie redaktor prowadzący, bo przewiduje rekordowe zainteresowanie czytelników wpisami o kolejnych awariach trapiących Cayenne. Nie mówię nie, ale mam kredyt hipoteczny do spłacenia, więc nie potrzebuję na razie więcej niż jednej nieruchomości. Ale dzisiaj zobaczyłem bazowe Porsche Cayenne, po które już bym jechał, gdyby tylko na końcu ceny był symbol PLN, a nie EUR.

Bazowe Porsche Cayenne jest wspaniałe w swojej biedzie

Nie ma ksenonowych świateł, nie ma multifunkcyjnej kierownicy, ba nie ma nawet automatycznej skrzyni biegów, tylko manualną, jak w jakiejś Dacii. Zamiast ekranu środkowego, który w momencie debiutu Cayenne był jednym z najbardziej zaawansowanych systemów dostępnych na rynku, jest zwykłe radio. Nawet nie wiedziałem, że takie robili w fabryce. Oczywiście nie ma pneumatycznego zawieszenia. A jakie wspaniałe baloniaste opony!

Silnik to najmniejsza i najsłabsza jednostka benzynowa dostępna dla tego modelu przed liftem, czyli silnik o pojemności 3,2 l i mocy 250 KM. Zapewnia Cayenne przyspieszenie do setki na poziomie 9,1 s. Wspaniała sprawa, takie niezbyt szybkie Porsche. Niżej był tylko trzylitrowy diesel o mocy 240 KM, ale umówmy się — diesel pasuje do Porsche tylko wtedy, gdy jest czerwonym traktorem (nie dotyczy bolidów LM).

To auto jest po prostu wspaniałe.

I teraz nie wiem, kim był pierwszy właściciel tego samochodu? Czy to człowiek, który hołdował sarmackiej zasadzie: zastaw się, a postaw się, który wszedł do salonu Porsche i powiedział: dajcie mi Cayenne, byleby było jak najtańsze? Wbrew pozorom na świecie jest sporo takich ludzi. Widuję u siebie na osiedlu takie biedne Audi Q2, że na początku nie byłem pewien, jaki model widziałem, bo tak mocno różnił się od zdjęć prasowych. Ale z tego co słyszałem — użytkownik chwali się wyjątkowo niską ratą. To, że Skoda Kamiq ma lepsze wyposażenie w tych samych pieniądzach, to szczegół.

Tak mogło wyglądać bogate wnętrze Cayenne:

Różnica jest kolosalna.

A może wręcz przeciwnie?

Może ten ktoś był świadomym klientem, który nie chciał tych nowoczesnych (jak na 2006 rok) rozwiązań. Nie chciał ksenonów, bo gdzie będzie jeździł po ciemku. Multifunkcyjna kierownica była mu niepotrzebna, bo ten element służy do kierowania, a nie do zabawy przyciskami. Być może nie chciał ekranu centralnego, bo to tylko zbędny rozpraszacz? I nie chciał automatu, bo przecież on lubi czuć, że panuje nad samochodem. Niestety pewnie nigdy się tego nie dowiem, ale i tak chciałbym mieć takie Cayenne. Odpadłoby mi kilka pozycji do naprawy. Tylko cena 10 500 euro jest wg mnie lekką przesadą. Jakby był wystawiony za 10 500 PLN, to pisałbym ten artykuł w pociągu do Rivoli, gdzie znajduje się to cudo. Bazowe modele są wspaniałe.

PS: podoba mi się, że włoski sprzedawca również zastrzega sobie prawo do tego, że opis może się trochę różnić z rzeczywistością. Zawsze wiedziałem, że jesteśmy w jakiś sposób spokrewnieni z Włochami. Riserviamo l ‚eventualita’ di possibili errori nel caricamento automatizzato sui dati dei veicoli.

Zdjęcia użyte w tekście pochodzą z ogłoszenia na mobile.de, autor: Auto Garofalo